சற்றேனும் ஓய்வெடு....!!!

நாலாறு மணியும்
நெஞ்ச சிம்மாசனத்தில் நிரந்தரமாய்
அமர்ந்தவனே..

சற்றேனும் ஓய்வெடு...!!

பந்தியில் பாசம் பரிமாறி
காதல் நீரூற்றி
அமுதுபடைக்கிறேன்
பசி,தாகம் தணிக்க
சற்றேனும் ஓய்வெடு...!!!

மடியெனும் மஞ்சத்தில்
உன் கேசக்குழந்தையோடு
ஐயிரண்டு விரல்களால்
ஆடிப்பாடி..
காதல் கீதமிசைத்து
முந்தியை விசிறியாக்கி
முத்தத்தில் குளிர்வித்து
உறங்கவைக்கிறேன்
சற்றேனும் ஓய்வெடு...!!

உனக்கும் அழகுதான்..
பாரதிசொன்ன
நிமிர்ந்த நடையும்,
நேர்கொண்ட பார்வையும்..!!

ஒளிவீசும் கண்களால்
காதல்வலைவீசி
எனை ஆயுட்கைதியாக்கி
மௌனிக்கச்செய்ய
சற்றேனும் ஓய்வெடு...!!

ஞானிக்கழகு மௌனம்..
ஞானத்தையாள்பவனுக்கு
மௌனமும் அழகாகுமா..??

நெஞ்சத்திலமர்ந்து
நினைவில் வருத்துபவனே..
அள்ளியணைத்து ஆரத்தழுவி
நிசத்தில் நாம்
அன்புக்கடலில் மூழ்கி
முத்தெடுக்க
சற்றேனும் ஓய்வெடு...!!