மௌனத்தின் மொழி..

உணர்வுடன் அணுகவேண்டியவற்றை யதார்த்தத்துடனும், யதார்த்தத்துடன் அணுகவேண்டியவற்றை உணர்வுடனும் அணுகினால், சிக்கலே அதிகமாகும் என்பதை பல நேரம் மறந்துவிடும் மனம்...

*****

வார்த்தைகளுக்கு அடிக்கப்படும் வண்ணத்தை காணாததுபோல் மௌனக்கண்ணாடி அணிந்து செல்லவேண்டியது காலத்தின் கட்டாயமாகிறது பலநேரம்..

*****

மனம்விட்டுப்பேசுவது எல்லாம் மனதாரப் பேசுவதாகிவிடாது...

*****

வார்த்தைகளின் மேல் பூசப்பட்ட வர்ணங்களை நீக்கி அதன் சுயநிறத்தை அறியமுடியும் என்பதை அறிந்தாலும், வார்த்தைக்கு வர்ணமடிப்பதை நிறுத்தாமல் தொடர்ந்து பூசிக்கொண்டுதான் இருக்கின்(றோம்)றனர்.:)

*****
வார்த்தைகளின் வர்ணம் மூச்சைத் திணறடிக்கச் செய்யும்போது, மௌனத்திரை கிழித்தெறியப்படுகிறது...விரும்பியோ விரும்பாமலோ..
*****